مسیر خاکی ما را به سمت «کورههای آجرپزی» میبرد. از پس پیچوخم مسیر صدای کودکان به گوش میرسد که به سمت ماشین میدوند. لباسهای ژنده با دستانی گازوئیلی و پاهای کوچک برهنه، اما لبخندی به پهنای صورتهای آفتاب سوختهشان. در عین حال که از هیچ فرصتی برای بازی و شادی نمیگذرند، اما یک حس گنگ مهمان لبخندهایشان است، حس گنگی از آینده مبهمشان.
کودکان کورههای آجرپزی
![کودکان کورههای آجرپزی](https://kavez.ir/kids/wp-content/uploads/2020/09/%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D9%88%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%AC%D8%B1%D9%BE%D8%B2%DB%8C-1.jpg)
کودکان کورههای آجرپزی